viernes, 23 de mayo de 2008

Xa me traen tola, tanto falar tanto aquelar

A medida máis popular para clasificar os tipos de festivais vén marcada pola cantidade e calidade dos asistentes. Enténdese pois que o VFdC forme parte dos grandes festivais de cine no mundo. E é grazas ás superestrelas que comparten espazo, ben sexa en jalpóns, leiras ou tabernas, cos ferventes espectadores que visitan a aldea-capital.
Hoxe puiden falar cunha destas Superestrelas do firmamento Cans. Unha muller que fai máis aumentrar o prestixio do festival. Ela é a máis friqui colaboradora, pese a non saber moi ben que significa a palabra. É Alicia, dona dun do ghalpón friqui. Unha muller agradable, disposta cun sorriso contaxioso que acompañounos durante a conversa.
Como estás vendo o festival?
Vexoo de marabilla, a única pena é que chova, iso é o malo, pero eu vexoo de marabilla. É ben para todos. Vén moita xente de fóra, Porriño, Vigo, Ourense. Colleu como dir, unha fama ghrande.
Vai sorte nacer e vivir en Cans.
Todo mundo quere ser de aquí. De Cans, onde están os perros. Mira para aí cantos perros enghanchados. Eu estou moi contenta co festival, moi contenta moi contenta.
Con tanto famoso, non sei como non te estresas.
Xa me traen loca, tanto falar, tanto aquelar. É así, para mín, é unha cousa moi bonita, moi bonita.
Como é posible que nunha aldea tan pequena caiba tanta xente.
E hai que darlle as grazas a Pato e aos que o rodean. Él foi quen organizou todo isto e a xente tamén vai colaborando un pouquiño, uns nun lado outros noutro, vamos colaborando todos. Todos colaboramos un pouquiño no que podemos. A cousa vai para adiante, e cada ves vai máis para adiante.
Unha dúbida Alicia, que significa friqui.
É o meu jalpón, puxeronlle friqui eu non sei porque motivo nin me explico. Puxéronlle e xa está posto e así queda para toda vida.
Ighual te chaman friqui de agora en diante.
Eu xa estou acostumbrada a todo, non hai problema.

No hay comentarios: